آیت الله عبدالله جوادی آملی:

وجود مبارک صدیقه کبری فاطمه زهرا(سلام الله علیها) سیره و سنتی دارد که معرف هویت اوست؛ چون این ذات پر برکت همانند سایر ذوات قدسی همتای قرآن کریم‌اند و قرآن کریم عباراتی دارد، اشاراتی دارد، لطایفی دارد، و حقایقی؛ چه اینکه از امام حسین(علیه‌السلام) و امام صادق(علیه السلام) رسیده است که قرآن به چهار بخش تقسیم می‌شود، چهار درجه دارد: یک درجه‌‌اش برای توده مردم است به نام عبارات قرآن؛ برتر از آن اشارات قرآن است و والاتر از آن لطایف قرآن است و قله قرآن حقایق قرآن است که مخصوص انبیاست.
صدیقه کبری هم که از ذوات قدسی عترت (علیهم‌الصلاة و علیهم‌السلام)اند، سیره و سنتی دارد که بخشی جزو عبارات آن سیره است، توده مردم از آن بهره می‌برند؛ بخشی مربوط به اشارات سیره آن حضرت است که خواص استفاده می‌کنند و بخشی مربوط به لطایف سیره و سنت آن حضرت است که اخص بهره می‌برند و بخشی مربوط به حقایق فاطمیه است که انبیا استفاده می‌کنند و دیگران طرفی نمی‌بندند؛ بحث درباره آن حضرت در حقیقت همانند بحث درباره قرآن کریم است.

صدیقه طاهره حبل متین خدا

قرآن کریم که حبل خداست، طناب ناگسستنی الهی است؛ این حبل و طناب را خدا نازل کرده است، لکن انزال قرآن همانند انزال باران نیست. این حبل را خدای سبحان نازل کرد یعنی آویخت؛ نه انداخت. آن طوری که قرآن نازل شده است باران نازل نمی‌شود و آن طوری که باران نازل می‌شود، قرآن نازل نشده است. نازل کردن باران؛ یعنی انداختن این قطره‌ها روی زمین. نازل کردن قرآن؛ یعنی آویختن این طناب از بالا به زمین؛ چون قرآن حبل خداست و خدا این طناب را آویخت؛ نه انداخت، لذا از عبارات تا اشارات و لطایف و حقایق درجات این حبل است و هر کسی به اندازه علم و عملش می‌تواند در خدمت طناب الهی باشد. اهل بیت(علیهم‌السلام) و صدیقه کبری (صلوات‌الله‌علیها) این‌ها حبل‌الله‌اند، حبل متین‌اند و حبل متین را خدا آویخت؛ نه انداخت؛ چون آویخت نه انداخت؛ رهبری قلوب این‌ها به دست خدای سبحان است، این‌ها جزو اولیای الهی‌اند. به انسان کاملی می‌گویند «ولی الله» که در بخش علم و عمل بدون واسطه از ذات اقدس الهی فیض بگیرد. در ولی او باشد، در جِوار او باشد، موالات داشتن متوالی بودن؛ یعنی فاصله برقرار نشدن. چنین انسانی می‌شود، ولی خدا که از ولی و جِوار فیض الهی طرفی می‌بندد. در همان حدیث معروف ثقلین ذات اقدس الهی فرمود: این طناب «طرف بید الله تعالی»؛ یک طرف این طناب یعنی قرآن به دست خداست؛ طرف دیگرش در دست شماست. پس مطلب دوم این شد که این بانو مانند سایر ائمه معصوم(علیهم‌السلام) حبل متین خدایند و این طناب را خدا آویخت؛ نه انداخت و یک طرفش به دست خداست؛ طرف دیگرش به دست مردم است، در دسترس مردم است. بخشی دیگر از آیات این است که اگر کسی با تقوا بود و منحرف نشد، فرشتگان بر او نازل می‌شوند «إِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَه». حضرت صدیقه کبری(سلام الله علیها) جامع تمامی این مراحل کمالات علمی و عملی بود. اینکه در برخی روایات وجود مبارک امام صادق(علیه السلام) فرمود، جبرئیل بر جده ما نازل می‌شد و مطلبی را با ایشان در میان می‌گذاشت، در حالی‌که جبرئیل بر همه انبیا نازل نمی‌شد و تنها بر برخی انبیای برجسته وارد می‌شد، حال اینکه جبرئیل بر حضرت زهرا(سلام الله علیها) نازل می‌شود، نشانه عظمت و جلال و شکوه آن حضرت است.

نفی ولایت؛ مصیبتی بزرگ

آن‌گاه آن سوگنامه حضرت علی(علیه السلام) در هنگام شهادت همسرش فاطمه زهرا(سلام اللّه علیها) مشخص می‌شود. وقتی حضرت علی(علیه السلام) در مراسم تدفین و تجهیز بدن مطهر حضرت صدیقه طاهره(سلام اللّه علیها)، با پیامبر(صلی اللّه علیه و آله) گفت‌وگو می‌کند، به پیامبر(صلی اللّه علیه و آله) عرضه می‌دارد: سلام من و سلام دخترتان به حضور شما، یا رسول، از دخترتان بپرسید که این امت با من چه کردند و با او چه کردند؟ این‌ها توطئه کردند که هم مرا بکوبند و هم زهرا(سلام اللّه علیها) را حذف کنند! «ستنبئک ابنتک بتضافر امتک علی هضمها»، همه جمع شدند که فاطمه را بکوبند.

                                             فاطمیه

                                   خدا هم غرق ماتمه

قصه ی بهمن

یکی بود یکی نبود،

غیراز خدا هیچکس نبود،

جز یکی یارخدا،

نام او روح الله،

آنکه بود مظهرمهر،

آنکه شد نورسپهر،

شهرتاریک و سیاه،

مردمان مرده و بی روح و نوا،

او با بانگ رس،

هی میزد برهمه کس،

تا صدایش همه جا...

خفته ها بیدار،

مست ها هوشیار،

قصه بسیارزیباست ، قصه ای بی همتاست

نهضتی جاویدان،

رهبرش روح خداست .

مردگان زنده شدند،

زندگی رنگی دگر،

شد زمستان و بهار

عده ای با ایمان ، با صفات شیران

پاسدار و بیدار ،‌انقلابی هوشیار

دل ها مات و خموش ،

بزدلانی چون موش

گرد خود چرخیدند .

وه چه جنجالی بود!

جای ما خالی بود!

باز با بانگ رسا

می سرودند تکبیر،

یارانش همه جا،

با سلاح وحدت .

قصه ام طولانیست ،

وقت تنگ باشد و کم

هرچه بود زود گذشت ،

دوران ماتم و غم ،

رهبرازراه رسید،

گاه تاریکی گذشت

شام شد صبح سپید

نهضتی قصه شد

نهضتی جاویدان

درپناه قرآن

خاطراتی زیبا

رهبرش روح الله .