پوریم

 

 ایرانی کشی یهودیان؟

 

یا سیزده به درایرانیان؟

 

تاریخ حکایتی خونبار تر از حوادث سال های تسلط داریوش بر ایران و

شرق میانه به یاد ندارد و تمدن آدمی هول آور تر و خشن تر از کشتار

 ایرانیان در ماجرای پوریم ثبت نکرده است... اقدام یهودیان در انهدام

 برنامه ریزی شده ، منظم ، ناگهانی و سراسری بومیان ایران ،

پیش و بیش از همه ، به علت مخالفت و مقابله ی وسیع اقوام کهن ایران ،

با تسلط وحشیان هخامنشی بوده است ، که به وسیله یهودیان حمایت ،

رهبری و راهنمایی می شده اند .

                                                 « ناصر پورپیرار ، مورخ »


« تورات در کتاب استر2 می گوید :

خشایار شاه پادشاه پارس در آخرین روز جشن 180 روزه

که از باده نوشی سرمست بود ، دستور داد ملکه وشتی زیباییش

را به مقامات و مهمانانش نشان دهد . ملکه امتناع ورزید و

 پادشاه بسیار خشمناک شد.

در شوش یک یهودی به نام مردخای پسر یائیز زندگی می کرد ،

او دختر عموی زیبایی داشت بنام هدسه دختر ابیحایل که به او استر هم می گفتند .

 زمانی که قرار شد از تمام بلاد دختران زیباروی به حرمسرای پادشاه آورده شوند

 استر نیز همراه دختران زیبای بیشمار دیگری به حرمسرای قصر شوش آورده شد .

 به توصیه مردخای استر به هیچ کس نگفته بود که یهودی است .

استر بیش از دختران دیگر مورد توجه و علاقه پادشاه قرار گرفت

بطوری که پادشاه تاج بر سر استر گذاشت و او را به جای وشتی ملکه ساخت .

 اما استر مثل زمان کودکی دستورات مردخای را اطاعت می کرد. »

تا اینجای داستان به چند نکته باید توجه کرد :

1. امتناع وشتی از نمایاندن خود ، می فهماند که :

زن ایرانی راضی نیست ملعبه دیگران قرار گیرد .

 در ضمیر زن ایرانی حجب ، حیا و عفت از روزگاران دور وجود داشته است .

2. زیبایی استر نیز قابل ملاحظه است چیزی که در طول تاریخ ،

 یهود از آن بهره برده و امروز نیز یکی از ابزارهای مهم جاسوسی

و نفوذ به دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی حکومتها و سازمانهای دولتی و بین المللی ،

استفاده یهود از زنانش می باشد .

 انان برای به انحراف کشیدن نسل ها هم از حربه ی نمایش زنان بهره برده و می برند .

3. واضح است پیمانی که او بعنوان ملکه با پادشاه می بندد

 بر اساس پنهان کاری است ، او تصمیم به شتر دزدی دارد

 لکن در ابتدا تخم مرغ دزدی را به اجرا می گذارد .

به یهودیانی که برای مقاصدی شوم دین ، عقیده و باور خود را پنهان می کنند

 و از اسم و رسم مقصد بهره می برند آنوسی می گویند . و استر یک آنوسی است .

 ظاهرا ملکه ی پادشاه است . رسما تورات می گوید : او فرمانبر مردخای یهودی است

« مرد خای نیز از طرف پادشاه به مقام مهمی در دربار منصوب می شود .

با توصیه مردخای ، استر علیه هامان « وزیرالوزرا » دسیسه کرده

و شاه هامان را اعدام و املاک او را به استر می بخشد .

 بعد از ان پادشاه انگشتر خود را به مردخای داد .

پادشاه به ملکه استر و مردخای گفت :

شما می توانید حکمی مطابق میل خود بنام پادشاه برای یهودیان صادر کنید

 و آن را با انگشتر پادشاه مهر کنید . »

26 قرن از ماجرای استر ، مردخای و هامان می گذرد

متاسفانه تاریخ شناسان ایران بیشتر به زرق و برق پادشاهان

 و افتخارات جعلی زمامداران پرداخته اند .

و سلسله های پادشاهی را برایمان آرایشگری کرده اند .

جوان ایرانی از ماجرای دردناک نخبه کشی و ایرانی کشی که در کتاب استر آمده ،

خبر ندارد . استر و مردخای توطئه گر را نمی شناسد .

هامان « وزیرالوزرا » که مورد خشم یهود قرار گرفته است را نمی شناسد .

او نمی داند که هامان در هنر دست میکل آنژ بر سقف نمازخانه سیس تین واتیکان

چهره معصومی دارد که به صلیب کشیده شده است .


آیا میکل آنژ دانسته یا ندانسته نمی خواهد رنج و مصیبت مسیح

بدست یهودیان را در صورت هامان بنمایاند ؟

آنانی که دم از ایرانیت ، قومیت و نژاد می زنند

 از چه طریقی هامان سوزان3 را که در بسیاری از نقاط جهان برگزار می شود ،

به گوش جوان ایرانی رسانده اند ؟

« مردخای فرمانی بنام پادشاه نوشت و آن را به همه جا فرستاد .

فرمانی که به یهودیان اجازه می داد متحد شوند

 و بد خواهان خود را از هر قومی که باشند ، بکشند و دارایی شان را به غنیمت بگیرند .

 تورات می گوید: در سراسر مملکت همه از یهودیان می ترسیدند

تمام حاکمان و استان داران ، مقامات مملکتی و درباریان از ترس مردخای ،

به یهودیان کمک می کردند . و به این ترتیب یهودیان به دشمنان خود حمله کردند

و آنها را از دم شمشیر گذرانده ، کشتند. »

تورات توضیح نمی دهد که چرا همه ی مردم ایران از یهود می ترسیدند

چگونه می شود در یک مملکت غیر یهودی همه ی قدرت در انحصار یک یهودی قرار گیرد

 و همه ی مقامات از او بترسند مگر اینکه بپذیریم پادشاهان هخامنشی

دست نشاندگان یهود بودند .

آنچه که تورات و یهودیان بر آن تاکید دارند ، این است که آنان در ماجرای پوریم

 که پانزده ملت ایران را نابود کرده اند و هزاران نفر از هنرمندان ، اندیشمندان

و مردم عادی را کشته اند ، پیش دستی و قتل عام پیش گیرانه بوده است .

از یهودیان و حامیانشان می پرسیم ، به چه دلیل مردم سراسر شرق میانه

نسبت به این قوم نفرت و در دل کینه داشته اند ؟ آیا سبب دشمنی همیشگی آدمی با

یهودیان را نمی توان در رفتار حریصانه و توطئه گرانه این قوم با دیگران دانست ؟

« تورات می گوید در آن روز آمار کشته شدگان به عرض پادشاه رسید .

او ملکه استر را خواست و گفت :

یهودیان تنها در پایتخت پانصد نفر را که ده پسر هامان نیز جزو آنها بودند ، کشته اند .

 پس در سایر شهر های مملکت چه کرده اند ؟

روز بعد باز یهودیان پایتخت جمع شدند و سیصد نفر دیگر را کشتند ،

 بقیه یهودیان در سایر استان ها هفتاد و پنج هزار نفر از دشمنان خود را کشتند

 و از شر آنها رهایی یافتند . »

از ابتدا تا انتهای کتاب استر هیچ کلمه ای که نشان دهد خون از بینی حتی یک یهودی

 ریخته شده است ، وجود ندارد . به هیچ آزار عملی ای از سوی ایرانیان

 نسبت به یهود اشاره نشده است .

 با این وجود آنان قصاص قبل از جنایت را چگونه توجیه می کنند ؟

چگونه است که بعد از 26 قرن همچنان ایام پوریم ،

سیزدهم ، چهاردهم و پانزدهم ماه ادار ، روزهایی که از هر یازده نفر ایرانی

یک نفر کشته شده است را به عنوان روز سپاسگزاری ، روز امحاء دشمنان یهود

و روز پوریم جشن می گیرند .

 بسیاری از یهودیان اروپا و آمریکا به جای پوریم ، این مراسم را

جشن ایرانی کشی می نامند .

اما ایرانیان از همان زمان سیزدهم فروردین را که مصادف با آن ایرانی کشی

 وحشیانه بود به عنوان نماد مبارزه و اعتراض به قوم یهود و وحشیان هخامنشی ،

که سراسیمه از خانه و کاشانه شان فراری شده بودند ،

 سر به کوه و صحرا می گذارند .

 و نافرخندگی سیزده ی فروردین را دور از خانه بدر می کنند .

اما اینک به دلیل هجمه ی گسترده فرهنگی و تسلط فراگیر یهود

 بر رسانه های ارتباط جمعی و غفلت نگران کننده ی جمع کثیری از ارباب قلم و دانش ،

این روز نه تنها نمادی از مبارزه با یهود را با خود ندارد ،

بلکه در جهت خواسته ی یهود ، آمال و آرزوی یهود را

 که همانا غفلت ، جهل ، خرافه پرستی و باستان پرستی ایرانی است را بر آورده می سازد .
پی نوشت :
1-  پوریم یکی از بزرگترین جشن های یهودیان است .

یهودیان در جشن پوریم در دو نوبت به قرائت کتاب استر می پردازند .

آنان واقعه کشتار 75800 نفر از ایرانیان را معجزه الهی می دانند و به همین مناسبت

سیزدهم ماه ادار را روزه می گیرند .

چهاردهم و پانزدهم ماه ادار را به رقص و پایکوبی می پردازند .

2- استر نام آخرین دفتر از کتاب تورات است در این دفتر نامی از یهوه ،

 خدای بنی اسرائیل برده نشده . این کتاب در اواخر عهد هخامنشی

 و یا پس از آن نوشته شده است .

بنابر نوشته د. جوینی مطالب کتاب استر تماما در خدمت مصالح رباخواران حاکم بر جهان ،

یعنی صهیونیستها و فراماسونها است .

این کتاب عمق نفرت و انزجار تند یهود نسبت به غیر یهودیان

 به ویژه ایرانیان را نشان می دهد .

شدت و تندی نفرت به حدی است که حاخام ها و فقیهان قوم یهود

در سده اول میلادی مطمئن و متفق القول نبودند که آیا باید کتاب استر را در

 
کتاب مقدس بیاورند یا نه ؟

 از اقوال مارتین لوتر از رهبران پروتستان ها نقل کرده ان که گفته است :

 ای کاش این داستان وجود نداشت .

3-استاد ناصر پور پیرار در مقاله شنبه 8 شهریور 1382 در وبلاگ

http://naria.persianblog.com می نویسد :

واژه هخامنش لقبی است که پس از تسلط داریوش و نخست وزیری مردخای

و انتخاب استر به عنوان ملکه داریوش و قتل عام پر خشونت مخالفان یهود

در سراسر ایران ، که نزد یهودیان به عید پوریم معروف است

و بالاخره تسلط کامل رابی های یهود در ایران و بین النهرین

مردم شکست خورده منطقه بر قوم داریوش نهادند و آن را حاخام منش به معنای پیرو

روحانیت یهود نام نهادند .

تورات به دفعات بر تسلط کامل رابی های یهود بر دربار هخامنشیان تاکید می کند

 که مشروح آن را می توان در کتاب های استر ، عزرا ، نحمیا ، دانیال و اشعیا در تورات یافت .

4- هامان سوزان مراسمی است که یهودیان هر ساله در بسیاری از کشور های دنیا

برگزار می کنند . بنابر آنچه آقای عباس احمدی در مقاله عید پوریم در بخش خبر نامه

http://mag.gooya.com نوشته است :

در ایتالیا ، فرانکفورت آلمان ، سالونیکای یونان ، ایران ، افغانستان ، لیبی ، مراکش ، بخارای

ازبکستان ، منطقه قفقاز ، یمن برگزار می شود .

 ویژگی این مراسم سوزاندن هامان و رقص و پایکوبی یهودیان

 به هنگام آتش زدن مجسمه هامان است .

 در ازبکستان مجسمه را از یخ می سازند و به دور آن آتش روشن می کنند .

در یونان نان هایی به شکل هامان درست میکنند و با چاقو سر آن را می برند .

 در ایران مجسمه هامان را به دار می کشند ، سپس می سوزانند.